Zomersalon

Edith Snoek ''
Gedurende de zomermaanden presenteert GALERIE ANNÉE de expositie:

‘Zomersalon’

van 13 juli tot en met 28 september 2019

schilderijen – glasobjecten – keramiek – beelden – grafiek

Exposerende kunstenaars zijn o.a.: Ama, Marianne Benkö, Hannah Blom, Luyt de Brauw, Sonja Brussen, Lon Buttstedt, Alice Cescatti, Dorien van Diemen, Thea Figee, Marijke Gémessy, Tamara Giesberts, Zsuzsanna Györgyövics, Peter de Graaff, Renée Marcus Janssen, Marjan Jaspers, Gea Karhof, Harry de Leeuw, Malou Nahuys, Edith Snoek, Barbara Perquin, Grietje Postma,  Anne Rose Regenboog, Ursula,  Jan Verschueren, Van der Vegt, Leo van de Vlist, Sasja Wagenaar,  Juane Xue, Ans Zondag 
 
 

OPEN
donderdag – zaterdag 11.00-17.30
 
Galerie Année is gesloten van 15 tot en met 24 augustus.
Zondag 4 augustus en 1 september zijn wij open van 13.00 tot en met 17.00 uur.
U bent van harte welkom! 

Expositie ‘Ruimte’

EXPOSITIE 'Ruimte' 

van 13 april tot en met 18 mei 2019 
Emile van der Kruk, Tamara Giesberts, Hannah Blom,Peter de Graaff, Malou Nahuys, Marjan Jaspers en Anne Rose Regenboog

Emile van der Kruk Torso torso 002

Emile van der Kruk. Zijn robuuste houten beelden direct herkenbaar aan de grove sporen van kettingzaag, guts en krijt van het maakproces. Ze zijn tegelijkertijd hard en ruw maar laten ook een zorgvuldige, verfijnde figuratie zien. De beelden zijn ‘materieel’ heftig aanwezig, toch heeft elk beeld een verstilde psychologische lading, gerelateerd aan gedachtegoed van Jung. Veel beelden geeft hij een stoel, bank of tafel mee als verwijzing naar de psychoanalyse. Niet zelden dienen beroemde werken uit de kunstgeschiedenis als inspiratiebron. Hij gebruikt vaak het verkorte perspectief uit de geschiedenis van de schilderkunst.

Tamara Gieberts is architect, gefascineerd door omgevingen en ruimtes die door mensen zijn gecreëerd. Zij zijn stille getuigen van levens die zich er hebben afgespeeld of gaan afspelen. Zij schildert in dun, soms druipend acryl onbemenste interieurs van huizen of restaurants. De scherpe lichtinval doet de vloeren glanzen en de tapijten oplichten. De ruimtes zijn tegelijkertijd kleurrijk en stil.

Tamara Giesberts Berlin dining room
'Duel Entity 2' olieverf / doek op doek

Peter de Graaff creĂ«ert ruimtes die uit een droom lijken te komen. De gelaagdheid van oude foto’s van interieurs waar overheen soms een strepenpatroon ligt en daar weer overheen een schildering van kantachtige vegetatie maken de ruimte ongrijpbaar. De monumentale schaal van de werken neemt niet alleen fysiek veel plaats in, maar maakt dat de sfeer van het werk tot diep in de ruimte resoneert.

Malou Nahuys schildert in olieverf vrolijk gekleurde stippen van verschillend formaat tegen een witte achtergrond in een galactische configuratie. Het doek suggereert  een oneindige ruimte. Een werk met gekleurde vierkantjes die in rijen diagonaal over het doek lopen, soms met een gekanteld perspectief heeft eveneens een niet te bepalen ruimte en een sterk op-art effect.

Malou Nahuys Breach
Hannah Blom 2019 z.t. 69"82"16 cm.

Hannah Blom werkt met metalen lijnen, maar in meer organische, zwevende formaties. Sommige bundelingen van wuivende grassen of planten zijn vrijstaand, andere zijn wandobjecten.  Zij werkt in verschillende technieken; lassend, lijmend, naaiend, knopend zoekt zij haar weg de ruimte in. Nadat een beeld klaar is moet het een open ruimte creëren voor de waarnemer. Ruimte om te spelen en mee te spelen. 

Marjan Jaspers schildert interieurs als spaarzaam ingerichte theaterdecors met daarin een tv of raam waarin een video speelt. Dit keer een aantal over de wederwaardigheden van een haas die Bugs Bunny heet. Hij komt terug van een reis en kijkt een klassieke zwart-wit film op TV. Of hij heeft als componist een schrijversblok en kijkt uit over de lavendelvelden. Tevens wachten zeven, wat morsige dwergen op Sneeuwwitje terwijl buiten dreigende wolken langs de volle maan schuiven. Jaspers creĂ«ert met de video’s een ruimte binnen een ruimte.

Marjan Jaspers Wachten op sneeuwwitje
Anne Rose Regenboog Kubus titanium

Anne Rose Regenboog maakt open draadobjecten, veelal kubussen, waarbinnen allerlei karakteristieke abstracte configuraties gestalte krijgen. Hierdoor ontstaat een drie dimensionaal lijnenspel waarbinnen de ruimte nergens opgesloten wordt.  Onder invloed van daglicht kan een speels lijnen/vlakkenspel op de wand ontstaan waardoor de vormen een extra dimensie krijgen. Met slechts enkele lijnen lijken elkaar doorsnijdende vlakken te ontstaan. Ook het innemen van een ander standpunt ten opzichte van de kubussen doet de interne ‘tekening’ soms dramatisch veranderen. De geweldige ervaring van een visuele ‘flip-flop’.

Tamara Giesberts

Tamara Giesberts Grand cafe Noordwijk

Expositie Ruimte van 13 april tot en met 18 mei 2019 Galerie Année

Architectuur, de gebouwde omgeving als getuige en symbool van de tijd en het leven, heeft mijn niet aflatende interesse. 

De zon, het licht, strijkt erlangs en geeft de tijd aan. Op dít moment is de ruimte leeg. De ruimtes bieden perspectief op andere ruimtes door deuren of openingen in de muur. Door de diepte en de sporen van huiselijkheid en waardigheid werken de ruimtes uitnodigend. Er waren anderen, er zullen anderen zijn. De indicatie van menselijke aanwezigheid stimuleert verwachting en verlangen, maar de spanning die gepaard kan gaan met interactie (in de vorm van competitie, aantrekking en afwijzing), kan er ook voor zorgen dat het uitblijven van contact als opluchting ervaren wordt.  

Een gebouw – bewoond of verlaten – is een stille getuige, die de sporen draagt van geschiedenissen en verhalen van anderen. De “ontmoeting” met deze anderen confronteert ons met onze eigen onvermijdelijke eindigheid, wat de beruchte existentiĂ«le angst met zich meebrengt. Een strategie om met onze meedogenloze vergankelijkheid te dealen is het te negeren en afleiding te zoeken in consumptie of aanzien. “Our home is our castle” beschermt ons tegen het oneindige buiten en de onbekende toekomst, het is de laatste schil waarin we controle lijken te hebben, door te bouwen, reconstrueren, decoreren. Maar bescherming is alleen nodig als sprake is van een bedreiging, daardoor is het inherent aan de bedreiging: een comfortabel verblijf is een constante herinnering aan de passerende tijd en de alleen-heid van elk mens. 

Gebouwen impliceren niet alleen de bedreiging/angst (de passerende tijd en onze alleen-heid), maar zij belichamen, paradoxaal, de bescherming (afleiding). 

Ik ben gefascineerd door steden en gebouwen, het gebouwde, daarom ben ik in Delft architectuur gaan studeren en ik heb lange tijd als architect gewerkt. De uiterlijkheid van mijn beeldend werk is realistisch, met interventies vanuit fictie. Door het spel met perspectief en een apart kleurgebruik, waarbij de acrylverf, afwisselend opaque of transparant, in lagen is opgebracht, is het steeds herkenbaar. 

Ik heb onder andere in Philadelphia (VS) geëxposeerd, en regelmatig is mijn werk te zien in mijn vaste galeries te Heidelberg, Duitsland (www.kunst2.de) en in Den Haag (www.kunstzaalvanheijningen.nl).

Tamara Giesberts

Hannah Blom

Hannah Blom 2016 zt 100"75"215
Expositie Ruimte van 13 april tot en met 18 mei 2019 Galerie Année

Hannah Blom woont en werkt als vrijgevestigd kunstenaar in Amersfoort. Zij exposeert op diverse plekken in het land en bij verschillende galeries. Ze is lid van de landelijke kunstenaarsvereniging de Ploegh in Amersfoort en van Pulchri in Den Haag. 

Haar werk bouwt zij als een architect op. Ze last van ijzer tere grasachtige vormen en stoere abstracte werken. Haar voorkeur gaat uit naar oud metaal dat een tweede leven krijgt. De huid van haar werk wordt niet verfraaid maar houdt de roestachtige kleur van verweerd metaal. Een belangrijk thema voor haar is spelen.